Sulama
Çeşitli fiziksel ve kimyasal işlemlerle suyun besin maddelerini  eriterek bitkinin bünyesine alınabilirliğini temin etmesi ve bu besin  maddelerini bitkinin dokularına taşıması suretiyle bitki beslenmesinde  önemli bir rol oynar. Sulamada anahtar nokta sulamanın en iyi nasıl  yapılacağıdır. Burada esas olan topraktaki hava ve su oranını optimal  hale getirmektir. Sulama yapılırken bitkilerin yaşama enerjisini  oluşturması ve kök sistemini geliştirebilmesi için oksijene ihtiyacı  olduğu da unutulmamalıdır. Az su bitkiye zararlı olduğu gibi gereğinden  fazla sulama da oksijen yetersizliği nedeniyle bitkiye zararlı  olmaktadır. Nitekim bitkilerde görülen klorozun önemli nedenlerinden  biri de toprağın yüksek rutubetidir.
Sulama Metotları
Sulama metodu; değişik kaynaklardan ekim parsellerine kadar getirilen  suyun bitki veya fidanın kök bölgesine veriliş biçimini tanımlar. Sulama  suyunun toprağa verilmesinde kullanılan belli başlı metotlar yüzey ve  basınçlı sulama metotları olarak iki grupta toplanabilir.
Yüzey sulama metotlarında; su, parsel beşik kanallı ya da lateral boru  hatlarından tarla parsellerine alınır ve arazi yüzeyinde belirli bir  eğim doğrultusunda yer çekimi etkisi ile hareket eder. Bitkinin veya  fidanın ihtiyacı olan su miktarı kök bölgesine sızıncaya kadar arazi  yüzeyinden akması sağlanır. 
Basınçlı sulama metotları; Yağmurlama ve damla-sulama metotları olarak  iki grupta toplanır. Bu metotlarda su kaynaktan fidanlara basınçlı  borularla iletilir. 
Ekim Yastıklarında Sulama:
Ekimi müteakip ve çimlenme müddetince ekim yastıkları, kâfi miktarda  yağmur yağdığı günler hariç, her gün hafif ve az su vermek suretiyle  devamlı rutubetli bulundurulur. Tohumların çimlenme başlayıncaya kadar  günün sıcak saatlerinde, çimlendikten sonra da sabah, akşam(veya gece)  saatlerinde sulamak gerekir. Ekim yastıkları yağmurlama suretiyle  sulanır. Fidanlar geliştikçe, sulamanın tekerrürü tedricen azaltılarak  verilen su miktarı da uygun bir nispette artırılır.
İster ekim yastıklarında, ister şaşırtma(repikaj) sahalarında olsun,  değişen şartlara ve fidanın su ihtiyacına göre, toprak yeter miktarda  rutubetli bulundurulmalıdır. Buna göre sulamanın zamanı, tekerrürü ve  miktarı tayin edilir. 1+0 yaşlı ibreli fidanlarda 8-10 cm, 2+0 yaşlı  ibreli fidanlarda ise, 18-20 cm derinlik kademesindeki toprak rutubeti  elle kontrol edilerek sulamaya karar verilebilir. Toprak kuru ve pek  kuru olarak nitelenecek bir rutubet derecesine gelmeden sulama esas  olmalıdır. Aynı şekilde aşırı ölçüde rutubetinde kloroza yol açacağı  dikkate alınmalıdır. 
Şaşırtmada (Repikaj) Sulama:
Şaşırtmayı müteakip topraktaki rutubet noksanlığı ekseriya büyük fidan  kayıplarına sebep olabilir. Şaşırtmanın bitirilmesinden hemen sonra  bolca su verilir. Şaşırtılan fidanlara, tohum yastıklarındaki fidanlara  nazaran tekerrür bakımından daha az fakat miktar bakımından daha fazla  su verilir. Prensip itibari ile repikaj sahaları salma su ile sulanır.  Ancak repikaja tabi tutulan fidanlar yaprak açıp büyüyünceye kadar  yağmurlama ile sulanabilir. Bazı fidanlıklarımızda repikajlı fidanlar  damla sulama metodu kullanılarak sulama yapılmaktadır.
Kavak Fidanlarında Sulama:
Kavak fidanları fazla miktarda su isterler. Sulamalar fidanlık  toprağının karakterine ve iklim özelliklerine tabi olarak değişen  miktarlarda yapılır. Bazı klonların(mesela “I–214”) suya doydukları  zaman tepe yapraklarının kırmızı bir renk aldığı bilinmektedir. Pratikte  bu özellikten faydalanılarak fidan tepelerinin bakır kırmızısı renginde  görünüşü temin edecek ölçüde toprak rutubeti bulundurulmalıdır. Su  ihtiyacı olduğu zaman fidanların yapraklarında solmalar, iç yapraklarda  erken sararmalar görülür. Bu görünüşe sebebiyet vermeyecek derecede ve  toprağı nemli bulunduracak miktarda sulama uygulanmalıdır.
Toprakta su miktarı eksik olursa, kavak fidanlarında kök sistemi gövde  aleyhine fazla genişler, bu durumda kavak fidanının boy büyümesi azalır.  Uzun süren bir kurak devreden sonra, fazla miktarda su verilirse, kavak  fidanlarında yaprak dökümüne sebep olabilir. Bu sebeple, kavak  fidanlarında dengeli sulama yapılması gerekir.
Fidanlıkta toprak yüzeyinin 10 cm. derinliğe kadar rutubetsiz hale gelmesi sulama ihtiyacını gösterir. 
Tüplü Fidanlarda Sulama:
Tüpte yetiştirilen fidanın kök gelişmesini yeterince sağlayacak derecede  toprak rutubetli bulundurulur. Fazla sulama, kök gelişmesine mani  olduğu gibi gövdenin istenilenden daha fazla büyümesine yol açar ve  kök/gövde oranının kök aleyhinde bozulmasına sebep olur. Fidanlar  yağmurlama ile sulanır. Bilhassa tüplü fidanların ekim yoluyla  yetiştirildiği parsellerde yağmurlama başlığı yerine takılacak mikro  springler ile sulama yapmak daha uygundur.






0 yorum:
Yorum Gönder